- خورده پز (حِ مَ کَ دَ / دِ)
مطبخی. طباخ. آشپز. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء). خوردی پز. خوراک پز
معنی خورده پز - جستجوی لغت در جدول جو
- خورده پز
طباخی آشپز خوردی پز
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(پَ وَ)
لغت نامه دهخدا
پزندۀ خوردنی که بعربی طباخ گویند. آشپز، و آن را خوردی پز نیز گویند. (انجمن آرای ناصری). رجوع به خوردی پز شود
(لِ نِ)
لغت نامه دهخدا
آنکه نان گرد پزد. نان پز که نانهای او گرد باشد:
همان گردۀ نرم چون لیف خز
کز او پخته شد گردۀ گرده پز.
نظامی
همان گردۀ نرم چون لیف خز
کز او پخته شد گردۀ گرده پز.
نظامی
(دی دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
آنکه مرق پزد. مرقه پز. مرّاق. خردی فروش:
زین سپس شاید سنایی گر نگویی هیچ مدح
زآن کجا ممدوح تو خردی پز و بقال مانده.
سنایی
زین سپس شاید سنایی گر نگویی هیچ مدح
زآن کجا ممدوح تو خردی پز و بقال مانده.
سنایی
(خُ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
آنکه سرمایه کم دارد. فقیر. کم بضاعت. تنگ سرمایه. مردم کم بضاعت از رعایا. (یادداشت بخط مؤلف) ، آنکه بکارهای کوچک بپردازد. (یادداشت بخط مؤلف)
(خوَرْ/ خُرْ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
خوراک پز. طباخ. آشپز. که غذا پزد: بهر شهر که درآمدی برستۀ طباخان و خوردنی پزان طواف کرد. (سندبادنامه ص 206)
(حِ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
نانوائی که نانهای خود را بتعداد معین پزد و به افراد فروشد. آنکه عمده پز نیست. (یادداشت بخط مؤلف)
(حَ سَ)
لغت نامه دهخدا
آشپز. طباخ. (ناظم الاطباء) ، دیزی پز. خوردی فروش. (یادداشت مؤلف). خورده پز. خوراک پز
(خوَرْ / خُرْ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
ضعیف. فقیر. گروهی از مردم که کفاف زندگی روزمره را بسختی دارند. خرده پا
کسی که نان گرد پزد: همان گرده نرم چون لیف خز کزو پخته شد گرده گرده پز. (نظامی)
کم درآمد، کم سرمایه، قشر آسیب پذیر
کسی که چشمهای کوچک و ریز داشته باشد، چشم جمع شده